Witamy 3 - latki

W przedszkolu trwają prace remontowe, co uniemożliwia organizację dni adaptacyjnych.

Serdecznie zapraszamy 1 września!

Dziękujemy za zrozumienie!

Grupę prowadzić będą:

Wychowawca: p. Elżbieta Niewiarowska

Wychowawca: p. Ewa Czarnecka

Pomoc nauczyciela: p. Maria Głogosz

Pani woźna: p. Monika Balik

Zebranie organizacyjne odbędzie się 8 września (poniedziałek) o godz. 17.00.

Dzieci mogą przynosić do przedszkola swoją zabawkę (nie elektroniczną, bezdźwiękową, podpisaną)

WYPRAWKA:

Pierwszego dnia prosimy o przyniesienie: 

kapci na zmianę, takich, które dziecko potrafi założyć samo

ubranek na zmianę w podpisanym worku (w miarę możliwości ubranka też prosimy podpisać)

poszwy na koc (150X200cm), ewentualnie małej poduszeczki jeżeli dziecko używa (jeżeli ktoś posiada mały śpiworek, który dziecko lubi, można przynieść zamiast poszewki na koc)

wygodna piżamka (bez guzików)

chusteczki mokre, nawilżany papier toaletowy jeżeli dziecko używa, chusteczki hignieniczne w pudełku (przynosimy raz w miesiącu)

Co dzieje się w naszym Przedszkolu (kliknij tytuł)  

- prezentacja pracy i zabaw z dziećmi w naszym przedszkolu           

   Wirtualny spacer po Przedszkolu (kliknij tytuł)

- prezentacja pomieszczeń naszego przedszkola

   Jak pracujemy z dziećmi (kliknij tytuł)

- realizacja tematów i metody pracy

MÓJ DZIEŃ W PRZEDSZKOLU kliknij tytuł

Obowiązujące dokumenty do złożenia u wychowawcy w grupie 

 Wniosek o przyjęcie dziecka do przedszkola poza harmonogramem rekrutacji

- dla rodziców chcących zapisać dziecko do naszego przedszkola w trakcie roku szkolnego (gdy są wolne miejsca), do złożenia u wicedyrektora ds. przedszkola

Upoważnienie do odbioru dziecka z przedszkola

- obowiązkowy dokument upoważniający wyznaczone osoby do odbioru dziecka z przedszkola, do złożenia u wychowawcy grupy

Upoważnienie do odbioru dziecka z przedszkola przez osobę niepełnoletnią

- obowiązkowy dokument upoważniający osoby niepełnoletnie do odbioru dziecka z przedszkola, do złożenia u wychowawcy grupy

Karta danych wychowanka i jego rodziców/opiekunów

- obowiązkowy dokument dotyczący danych kontaktowych rodziców/opiekunów dziecka oraz istotnych informacji o dziecku, do złożenia u wychowawcy grupy

Dodatkowa karta danych wychowanka niebędącego obywatelem polskim

-  dokument dla rodziców dziecka niebędącego obywatelem polskim / uchodźców,  do złożenia u wychowawcy grupy

Jak pomóc dziecku w adaptacji do przedszkola?

W domu:

Rozpoczęcie nauki w przedszkolu to dla dziecka ogromna zmiana i związane z nim przeżycie, dlatego ważne jest przygotowanie malucha do nowego etapu - roli przedszkolaka.

• Powiedz dziecku o zmianach, jakie je czekają. Wytłumacz, co to jest przedszkole, po co dzieci tam chodzą i co się tam robi.   Nigdy nie strasz dziecka przedszkolem ("Poczekaj no, już pani w przedszkolu nauczy cię porządku !").

• Jeżeli do tej pory dziecko było z Tobą nierozłączne, to moment pójścia do przedszkola może być dla niego (i dla Ciebie) bardzo trudny. Dlatego ćwicz „rozstania" już wcześniej. Najpierw na krótki czas (np. na godzinę) zostaw pociechę u kogoś z rodziny. Następnie przedłuż nie­co ten czas. Zawsze jednak żegnaj się z dzieckiem (a nie znikaj, gdy jest czymś zajęte). Określ, kiedy wrócisz, w sposób jasny dla dziecka, np. gdy skończysz oglądać  wieczorną bajkę, a nie za godzinę.

• Wspieraj dziecko w jego samodzielności, unikaj wyręczania we wszystkim. Bardzo ważna jest nauka czynności samoobsługowych - ubierania, rozbierania, ko­rzystania z toalety, komunikowania otoczeniu swoich potrzeb (dzieci mają problem z  wypowiedzeniem swoich potrzeb, bo do tej pory mama lepiej znała potrzeby dziecka niż ono samo. Dużo łatwiej adaptują się dzieci samodzielne, niż te zależne od dorosłych.

• Wspólne kupowanie wyprawki dla przyszłego przedszkolaka.

W przedszkolu:

• Odprowadzając dziecko do przedszkola, skróć rytuał pożegna­nia. Pomóż dziecku się przebrać, odprowadź do jego sali, pożegnaj się i wyjdź. Nie obciążaj dziecka swoim niepokojem! Nie spraw­dzaj, jak  sobie radzi, zaglądając za drzwi. Jeśli pociecha to zauważy, resztę dnia spędzi przy drzwiach, bo skoro mama zajrzała raz, to może jeszcze zajrzy.

• Jeżeli dziecko płacze, nie pozwól, by to zachwiało Twoją pewnością siebie. Jeżeli ulegniesz i w tym momencie zabierzesz pociechę do domu, to przy następnej próbie odprowadzenia do przedszkola będzie jeszcze gorzej. Maluch nauczy się, że za pomocą łez uniknie rozstania.

• Gdy znikniesz z pola widzenia dziecka, będzie ono mogło skupić się na radzeniu sobie z emocjami i zaangażuje się w  zabawy nowymi zabawkami, kontak­ty z kolegami itd., jeżeli będziesz przedłużać rozstanie, maluch całą energię będzie kierować na próby uniknięcia trudnej sytuacji.

• Nigdy nie stosuj manewru „ucieczki" — nie zostawiaj dziecka bez pożegnania, licząc na to, że nie zauważy Twojego zniknięcia. Maluch na pewno sie zorientuje i może przeżyć taką sytuację jak porzucenie. Zburzysz w ten sposób jego zaufanie i zachwiejesz poczuciem bez­pieczeństwa.

• Powiedz dziecku, kiedy odbierzesz je z przedszkola, podając punkt w czasie, który będzie dla niego łatwy do określenia (np., gdy skończycie popołudniową drzemkę lub gdy skończycie jeść podwieczorek). Bezwzględnie dotrzymaj tej obietnicy, bo inaczej dziecko przestanie Ci wierzyć.

• Na początku dobrze jest skrócić czas pobytu w przedszkolu, by ułatwić dziecku adaptację. Jeżeli to możliwe, przez jakiś czas odbieraj dziecko, np. po obiedzie. Ustal z nim, kiedy czas jego pobytu zostanie przedłużony i w dniu, gdy ma to nastąpić, przypomnij maluchowi, że od teraz będziesz po niego przychodzić np. po podwieczorku.

• W okresie adaptacji wsparciem dla dziecka może być zabranie do przedszkola jakiegoś przedmiotu, który daje malcowi poczucie bezpieczeństwa (ulubiony pluszak lub rzecz kojarząca sie z rodzicem, np. szal mamy).

• Wspieraj dziecko w radzeniu sobie z emocjami, które w tym trudnym dla niego okresie mogą być bardzo silne. Pamiętaj, że lęk, niepokój czy żal rozstania są w tej sytuacji czymś naturalnym. Dlatego nie zaprzeczaj tym uczuciom, unikaj stwierdzeń: Tylko nie płacz, prze­dszkole jest super! Jeżeli widzisz, że nie jest to zgodne z tym, co dziecko w tej chwili przeżywa, powiedz lepiej: Zdaje się, że się trochę boisz, chyba jest ci smutno itp. Jeżeli zaak­ceptujesz negatywne uczucia dziecka, maluch szybciej się z nimi upora.

• Nie porównuj dziecka z rówieśnikami czy starszym rodzeństwem. Nie mów „Popatrz, Jasio nigdy nie płacze w przedszkolu”. Każde dziecko może mieć inne tempo adaptacji i w inny spo­sób reagować emocjonalnie na różne sytuacje, więc porównania nie mają sensu, a są dla malucha krzywdzące.

• Pamiętaj, że nawet, jeśli znajdziesz idealne przedszkole i dobrze przygotujesz dziecko, i tak Twój maluch ma prawo wyrażać sprzeciw i niezadowolenie - w końcu w jego życiu zaszła radykalna zmiana i potrzeba czasu, aby ją zaakceptował. Jeśli przetrwacie pierwszy miesiąc, dalej będzie już z górki i tylko patrzeć jak Twój maluch z przejęciem opowie Ci o swych pierwszych przyjaźniach.

Okres adaptacji przebiega różnie, jedno dziecko po tygodniu ma już najgorsze za sobą, inne swój trudny czas zaczyna dopiero po miesiącu (i to też jest normalne) - bo dopiero wtedy zrozumiało i w pełni odczuło, że pewien etap skończył się bezpowrotnie, a ono wolałoby żeby było tak jak dawniej.

Umiejętności przedszkolaka

Maluch w wieku 3 lat powinien umieć:

• Samodzielnie korzystać z toalety (zdjąć majtki, korzystać z papieru toaletowego, założyć majtki, spuścić wodę umyć ręce i wytrzeć w ręcznik).

• Samodzielnie zjadać posiłki (posługiwać się łyżką, widelcem i pić z kubeczka).

• Samodzielnie zdejmować i zakładać  przynajmniej niektóre części garderoby (dziecko nie musi rozróżniać prawej skarpetki od lewej ani samodzielnie wciągać rajstop, ale powinno umieć założyć  koszulkę, sweter, spodenki lub spódniczkę). Dziecko wyręczane w czynnościach samoobsługowych nie potrafi później samodzielnie myśleć i wykonywać prostych poleceń podczas zajęć.

• Sygnalizować swoje potrzeby ( "chcę do toalety", "jest mi zimno", "boli mnie, źle się czuję", "chcę pić").

• Wysłuchać i wykonać proste polecenia dorosłych ("sprzątnij zabawki", "poukładaj książki", "usiądź przy stoliku").

• Posługiwać się słownictwem odpowiednim do wieku, mówić tak, aby otoczenie go zrozumiało.

• Skoncentrować się na jednej czynności przez kilka minut.

• Potrafi zostać pod opieką innych ( bez rodziców): dziadków, cioci, opiekunki. dziecko przyzwyczaja się do nieobecności rodziców i nabiera pewności, że zawsze po niego wrócą.

• Posiadać sprawność fizyczną stosowną do wieku. Pozwól dziecku na swobodę ruchową w każdej sytuacji w domu, na placu zabaw, w czasie spaceru - oczywiście pilnuj dziecka i asekuruj je w razie potrzeby, ale nie ograniczaj go słowami "nie dasz rady, bo się przewrócisz, bo się ubrudzisz".

3-latek:  Wskakuje obunóż jednocześnie na stopień, przeskakuje w rozbiegu w dowolny sposób przez przeszkodę, przebiega 25 metrów bez upadku, potrafi stać kilka sekund (2-4) z zamkniętymi oczami,schodzi po schodach, trzymając się poręczy (może dostawiać nogę do nogi), potrafi przejść trzy metry bez asekuracji na palcach, rysuje okrągłe formy ( kształt nie musi być idealny), potrafi złożyć kartkę na pół, nawleka koralik na sznurek.

3,5 -latek: Bez pomocy schodzi ze schodów (stawiając nogi naprzemiennie), przeskakuje obunóż przez przeszkodę, potrafi przejść po linii, stawiając stopę z stopą (3 metry), przynosi wodę w kubku, nie rozlewając jej (trzy metry), odbija balonik tak, by nie spadł na podłogę, przynajmniej kilka razy z rzędu, jeździ na trzykołowym rowerku, prawidłowo trzyma ołówek lub kredkę, rysuje kółko, buduje wieże z ośmiu klocków, potrafi rozwinąć cukierek z papierka, sam się ubiera potrafi skupić uwagę i skoncentrować się na jednej czynności przez kilkanaście minut.

Ubieranie dziecka do przedszkola

RODZICE ! Pozwólcie dziecku czuć się swobodnie w swoim ubranku, najlepsze do przedszkola są:

• spodenki, spódniczki na gumkę,

• bluzki wciągane przez głowę  z rękawkami dającymi się łatwo podciągnąć (przy myciu rąk, zębów, jedzeniu posiłków),

• buty bezpieczne, zapinane najlepiej na rzepy, dające się łatwo założyć (nie mogą to być: klapki, drewniaki, crocsy),

• kapcie łatwe do założenia zapinane na rzepy, na gumowej podeszwie (nie wskazane są skarpety antypoślizgowe, kapcie -skarpety),

• piżamka wciągana przez głowę, bez zbędnych guziczków i zapięć,

• dziecko najlepiej ubrać na "cebulkę", w razie potrzeby zawsze coś można zdjąć lub założyć,

Ubranie, które dziecko potrafi samodzielnie założyć, zdjąć, rozpiąć czy podciągnąć pozwala dziecku na samodzielność, daje poczucia sprawczości i osiągnięcia sukcesu. Swobodny strój umożliwia dziecku nieskrępowany udział we wszystkich aktywnościach - zajęciach i zabawie.

JAK POMÓC DZIECKU   W OPANOWANIU UMIEJĘTNOŚCI  NIEZBĘDNYCH DO FUNKCJONOWANIA  W  PRZEDSZKOLU